Elma Yetiştiriciliği

ELMA YETİŞTİRİCİLİĞİ

 1. Tarihçesi: Anavatanı Kafkasya olan elmadan mutasyon değişimler sonucu çeşitli kültür elmaları elde edilmiştir. İnsanların MÖ.6000 yıllarında elma yetiştirmeye başladığı bilinmektedir.
Ticari olarak kullanılan çeşitler doğal seleksiyon,  mutasyon ve hibritleme yolu ile elde edilmiştir. Gelişen teknolojiye
göre gen teknolojisi (Biyoteknoloji) ile çeşitli zenginlikler elde edilmiştir.          

2. İklim Şartları: Elma bir serin iklim bitkisidir. Kış aylarında  -40 dereceye kadar gövde ve  -30 dereceye kadar dal ve dalcık dayanması vardır. Elma yetiştiriciliğini tehdit eden  ilkbahar geç donlarıdır. İlkbahar geç donları  olan bölgede bahçe tesisi kurmak risklidir. Donların en etkili olduğu alanlar; çevreye göre çukur, rüzgar sirkülasyonu hiç olmayan veya   yetersiz olan alanlar, vadiler ve taban arazileridir. Elma ağacı yazları 40 derece ve üzeri olan  bölgelerde iyi gelişme göstermez.
Elma ağaçlarında en önemli unsurlardan biride kış soğuklama isteğinin karşılanmasıdır. Bu ihtiyacının 7 derecenin altında devam eden sıcaklıklardır.  Soğuklama ihtiyacını alamayan ağaçlarda fiziksel bozukluklar, düzensiz çiçeklenme ve meyve tutumunun az olması gibi olumsuz durumlar görülebilir. 

3. Toprak ve Su İlişkisi:  Elma ağacı, çeşitli  topraklarda yetişiyor olsa da genelde; ağır killi karakterli, ağır kireçli , taşlı ve çakıllı, taban suyu yüksek olan  topraklar için pek uygun değildir.  Özellikle klon anaçlarına aşılı ağaçlar için kesinlikle uygun değildir.  Elma yetiştiriciliğinde en uygun toprak çeşitleri; tınlı, kumlu, sıcak, geçirgen ve organik madde yönünden zengin olan topraklardır. Bununla beraber toprak rezervinin derin olması  ağacın gelişmesi ve sağlığı açısından olumlu yönde etkiler. Elma ağaçlarında kökler derinlere ulaştığından susuzluğa tahammüllüdürler. Tabi bu susuzluğa dayanıklılık her toprak yapısı için geçerli değildir. Ağaçtaki meyve tutumu, ağacın yaşı, anacı ve çeşidine göre değişir. Özellikle klon anacı üzerine aşılı  ağaçlara mutlaka sulama yapılmalıdır. Bu sulamalarda damla sulama tekniği kullanılmalıdır.

4. Seyreltme: Meyve seyreltmesi meyvelerin çok olduğu yıllarda mutlaka yapılmalıdır. Bu seyreltme ağacın bir sonraki yıl için meyve gözlerinin hazırlanması ve o yılki meyvelerin kaliteli olmasına etkili olacaktır. ağacı yormayacak, ancak  kalitenin yüksek ve her yıl düzenli meyve alımını sağlayan etkendir. Haziran dökümünden sonra yapılmalıdır. İki meyve arasında 12-20cm mesafe kalacak şekilde bırakılmalıdır. Bu seyreltmeler genelde insan gücü ile yapılabildiği gibi kimyasal olarak da yapılabilir.

5.  Gübreleme  :  Elma bahçelerine gübrelemeden önce mutlaka toprak tahlili yapılmalıdır. Bu tahliller doğrultusunda ağacın yaşı, büyüme gücü, toprak yapısı ve üzerindeki meyve tutumu dikkate alınmalıdır. Kimyevi gübrelemelerde ağaçlara verilecek gübreler zamanında yapılmalıdır. Hasat sonrası verilecek gübreler ağaçlara zarar verecektir. Bir diğer gübreleme de yanmış çiftlik ve organik  gübre kullanımıdır. Bu çiftlik gübreleri sonbahar-ilkbahar döneminde dekara 2-3 ton yayılarak yapılmaktadır. Bu gübreleme sayesinde toprak organik madde yönünden yumuşak ve tavlı kalması sağlanır.
6.  Hastalık  ve  Zararlılar :Elmada en çok problem teşkil eden karaleke, külleme ve memeli pas adını verdiğimiz hastalıklar görülür. Bunlarla bilinçli ve programlı mücadele yapılmalıdır. Zararlı olarak başlıca  Meyve iç kurdu, göz kurtları, akarlar, yaprak bitleri ve bir çok zararlı ile toprak altı zararlıları da vardır. Bunlarla mücadele  zamanında yapılmalıdır.